ره میخانه - دکلمه از پوران

خاک نشین ره میخانه ام ؛

خانه خراب دل دیوانه ام ...

زآنکه به میخانه بجز یار نیست ؛

کشمکش سبحه و .. زنار نیست ...

هر چه در آنجاست بود در خروش ؛

جام می و می زده و می فروش ...

حسرت بگذشته و آینده نیست ؛

جز به ره عشق .. کسی بنده نیست ...

ای که به دام تو اسیرم اسیر ...

لذت دیوانگی از من مگیر...

بنده ی عشقم کن و .. نامم بده ...

خاک رهم ساز و .. مقامم بده...
-----
تو اي جان دل من , هستي من

تو اي در شام غم ها مستي من

تو در چشم مني هر جا كه هستم

تو را هر جا كه هستي ميپرستم