نخستین سرود ملی ایران - سالار عقیلی

نام جاوید ای وطن
صبح امید ای وطن
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
وطن ای هستی من
شور و سرمستی من
جلوه کن در آسمان
همچو مهر جاودان
بشنو سوز سخنم
که همآواز تو منم
همه جان و تنم
وطنم، وطنم، وطنم، وطنم
بشنو سوز سخنم
که نوا گر این چمنم
همه جان و تنم
وطنم، وطنم، وطنم، وطنم
همه با یک نام و نشان
به تفاوت هر رنگ و زبان
همه با یک نام و نشان
به تفاوت هر رنگ و زبان
همه شاد و خوش و نغمه زنان
ز صلابت ایران جوان
ز صلابت ایران جوان
ز صلابت ایران جوان



خرده تاریخچه‌ای از این اثر :

نخستین سرود ملی ایران به وسیله موسیو لومر فرانسوی که برای تربیت یک گروه موسیقی نظامی به ایران آمده بود برای پیانو نوشته شده است.‌
این سرود در آن زمان تنها یک بار، آن هم به وسیله خود لومر به هنگام سفر ناصرالدین شاه به فرانسه بر روی پیانو اجرا شد.‌
این سرود به وسیله سیاوش بیضایی تکمیل و تنظیم شده است.‌
مقدمه، بخش میان و بخش پایانی این مارش از لومر نیست و به وسیله سیاوش بیضایی ساخته شده است که به این قطعه صلابت بیشتری به عنوان یک سرود ملی می‌بخشد.‌
شعر زیبای این قطعه از ترانه‌سرای مشهور بیژن ترقی است که برای این تنظیم جدید سروده شده است.‌
این قطعه درسال 1385 به وسیله ارکستر ملل، به رهبری پیمان سلطانی و به خوانندگی سالار عقیلی اجرا شده است.‌